ΘΕΑΤΡΙΚΑ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΣΤΟ ΤΕΧΝΟΥΡΓΕΙΟ

ΘΕΑΤΡΙΚΑ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΣΤΟ ΤΕΧΝΟΥΡΓΕΙΟ

   Το Τεχνουργείο έχει αρχίσει από το 2003 κύκλους θεατρικών εργαστηρίων. Κάθε κύκλος προσεγγίζει διαφορετικό θεατρικό άξονα και λειτουργεί ...

Δευτέρα 12 Ιουνίου 2017

Ματωμένος Γάμος του Λόρκα 5ο τμήμα ενηλίκων Σάββατο 10 Κυριακή 11 Ιούνη ώρα 9μμ

    Ματωμένος Γάμος ή Ματωμένα Στέφανα, όπως είναι επίσης γνωστό στα ελληνικά, είναι ο τίτλος θεατρικού έργου του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα. (ισπ. Bodas de Sangre).


Ο Λόρκα εμπνεύστηκε από ένα άρθρο εφημερίδας που ανέφερε ένα έγκλημα στην ανδαλουσιανή πόλη Níjar. Ο Ματωμένος Γάμος είναι ένα από τα τρία τραγικά θεατρικά έργα της "ισπανικής υπαίθρου" του συγγραφέα. Τα άλλα δυο είναι η "Γέρμα" και "Το Σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα".





Και τα τρία έργα υπογραμμίζουν την πειθήνια υποταγή των γυναικών που αποζητούν ελευθερία στην παραδοσιακή κοινωνία της ισπανικής υπαίθρου, η οποία τους αρνείται την κοινωνική ή ερωτική ισότητα.
Πηγήel.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B1%CF%84%CF%89%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CF%82_%CE%93%CE%AC%CE%BC%CE%BF%CF%82





        Η Μάνα, πικραμένη από το θάνατο του συζύγου και του μεγαλύτερου γιου της από το χέρι των Felix, δίνει την ευχή της στο μικρότερο γιο της για να παντρευτεί μια κοπέλα που ζει κοντά στην πόλη και δηλώνει την επιθυμία της να δει εγγόνια. Μια γειτόνισσα συζητάει με τη Μάνα και της αποκαλύπτει πως η Νύφη ήταν παλιά αρραβωνιασμένη με το Λεονάρντο, συγγενή των Felix που σκότωσαν την οικογένειά της. Ο Λεονάρντο είναι τώρα παντρεμένος με την ξαδέρφη της Νύφης και μένει μαζί με τη γυναίκα του και την πεθερά του. Όταν γυρίζ ει σπίτι από τη δουλειά, τις ακούει να νανουρίζουν το μικρό γιο του. Όταν ένα μικρό κορίτσι καταφτάνει και τους λέει τα νέα για τις προετοιμασίες του γάμου του Γαμπρού με τη Νύφη, ο Λεονάρντο όλο οργή ορμάει έξω από το σπίτι. Η Μάνα επισκέπτεται το σπίτι της Νύφης, όπου συζητά μαζί της και με τον Πατέρα της. Η Υπηρέτρια μένει κάποια στιγμή μόνη με τη Νύφη, την πειράζει για τα δώρα του Γαμπρού, ενώ της αποκαλύπτει ότι ο Λεονάρντο έρχεται τα βράδια κάτω από το παράθυρό της. Εκείνο το βράδυ, τη συναντά και της εκμυστηρεύεται τον πόθο του και το λόγο που δεν την παντρεύτηκε παλιότερα. Η Νύφη επιχειρεί να τον κάνει να σωπάσει, αλλά δεν αρνείται ότι ακόμα έχει αισθήματα γι' αυτόν. Η υπηρέτρια διώχνει το Λεονάρντο, ενώ καταφτάνουν οι καλεσμένοι για το γάμο. Όλοι κατευθύνονται προς την εκκλησία, ενώ η Νύφη ικετεύει το Γαμπρό να την προστατέψει.



        Μετά το γάμο, όλος ο κόσμος γυρίζει στο σπίτι της Νύφης για το γαμήλιο γλέντι. Εκεί, αναζητούν τη Νύφη και το Λεονάρντο, αλλά ανακαλύπτουν ότι το έσκασαν με το άλογο. Ο Γαμπρός εξοργισμένος βγαίνει να κυνηγήσει και να σκοτώσει το Λεονάρντο, ενώ η Μάνα διατάζει όλους τους καλεσμένους να χωριστούν σε ομάδες και να ψάξουν το ζευγάρι.
        Στο δάσος, όπου βρίσκονται ο Λεονάρντο και η Νύφη, εμφανίζονται τρεις Ξυλοκόποι που συζητούν τα γεγονότα, λέγοντας ότι το ζευγάρι θα ανακαλυφθεί μόλις βγει το φεγγάρι και φωτίσει το δάσος. Το Φεγγάρι εμφανίζεται σαν χαρακτήρας και σε ένα μονόλογο πενθεί την μοναξιά του και δηλώνει την επιθυμία του να χυθεί αίμα, προκειμένου να τιμωρήσει τους ανθρώπους που το άφησαν έξω από τα σπίτια τους.   Ρίχνει το φως του στο δάσος, ενώ συνοδεύεται από μια ζητιάνα, που είναι ο Θάνατος προσωποποιημένος: μαζί συμφωνούν το θάνατο των ζηλιάρηδων ανδρών.


Ο Γαμπρός μαζί με μια κοπέλα ψάχνουν στο σκοτεινό δάσος. Τους εμφανίζεται ο Θάνατος, σαν γριά ζητιάνα και τους λέει ότι θα τους οδηγήσει στο Λεονάρντο. Λίγο πιο μακριά, ο Λεονάρντο και η Νύφη αγκαλιάζονται και σκέφτονται το μέλλον τους, ρομαντικοί αλλά με ένα ασίγαστο και σκοτεινό πάθος ο ένας για τον άλλο. Ακούγονται βήματα: πλησιάζει ο Γαμπρός με το Θάνατο, ο Λεονάρντο φεύγει από τη σκηνή και δυο κραυγές ακούγονται μες στο σκοτάδι.
         Πίσω στην πόλη, οι γυναίκες έχουν μαζευτεί κοντά στην εκκλησία και συζητούν για τα γεγονότα. Ο θάνατος εμφανίζεται σαν ζητιάνα και δηλώνει ότι θάνατος απλώθηκε στο δάσος. Θυμωμένη και πικραμένη η Μάνα βλέπει τη Νύφη να γυρίζει, με το νυφικό της γεμάτο αίματα από τους δυο άνδρες που αλληλοσκοτώθηκαν στο δάσος. Η Μάνα την ανακηρύσσει πόρνη και πάει να τη σκοτώσει, αλλά τελικά απομακρύνεται και προσεύχεται. Η αυλαία πέφτει, όσο η Νύφη και η Μάνα απαγγέλλουν την τραγωδία του Ματωμένου Γάμου.



Ο Λόρκα εμπνεύστηκε το έργο αυτό από ένα άρθρο εφημερίδας που ανέφερε ένα έγκλημα στην ανδαλουσιανή πόλη Níjar. Ο Ματωμένος Γάμος είναι ένα από τα τρία τραγικά θεατρικά έργα της "ισπανικής υπαίθρου" του συγγραφέα. Τα άλλα δυο είναι η "Γέρμα" και "Το Σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα". Και τα τρία έργα υπογραμμίζουν την πειθήνια υποταγή των γυναικών που αποζητούν ελευθερία στην παραδοσιακή κοινωνία της ισπανικής υπαίθρου, η οποία τους αρνείται την κοινωνική ή ερωτική ισότητα.
πηγή http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:sOppp1yjov0J:www.isa.edu.gr/app/webroot/isafckfile/file/__HOMEWORK/dionysopoulou/blood_wedding_-_intro.pptx+&cd=6&hl=el&ct=clnk&gl=gr





      O Φεδερίκο ντελ Σαγράδο Κοραθόν ντε Χεσούς Γκαρθία Λόρκα (Φουέντε Βακέρος, 5 Ιουνίου 1898 – Βιθνάρ, 19 Αυγούστου 1936), ήταν Ισπανός ποιητής και δραματουργός που ανήκει στη λεγόμενη «γενιά του ’27», ομάδα συγγραφέων που προσέγγισε την ευρωπαϊκή αβάν-γκαρντ με εξαιρετικά αποτελέσματα, ούτως ώστε το πρώτο μισό του 19ου αιώνα να ορίζεται ως «αργυρή εποχή» (edad de plata) της ισπανικής λογοτεχνίας. Δολοφονήθηκε κατά το ξέσπασμα του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου από αγνώστους, οι οποίοι πολύ πιθανόν συνδέονταν με τον εθνικιστικό φασισμό, επειδή ο ίδιος σχετιζόταν ή υποστήριζε τους Δημοκρατικούς.

πηγή https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CE%B5%CE%B4%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%BA%CE%BF_%CE%93%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%B8%CE%AF%CE%B1_%CE%9B%CF%8C%CF%81%CE%BA%CE%B1

Παίζουν:
Γιολάντα Αντώνογλου
Μαριλένα Βασιλάκη
Κατερίνα Ζβίγγου
Βασίλης   Καλλίας
Μαριάννα Καλτσίδου
Αριστόδημος Λάσκαρης
Αργύρης  Μπιχάκης
Φύλλια   Πολίτη
Άννα Σιώμου
Ελένη Χασάνη

Συντονισμός επιμέλεια:  Στ. Καλφόπουλος,  Χρ. Τσιγκαλίδα

Σάββατο 3 Ιουνίου 2017

Θεϊκά Λόγια του Valle Inclan 4ο τμήμα ενηλίκων Σάββατο 3 Κυριακή 4 Ιούνη ώρα 9μμ

Τα Θεϊκά λόγια, (divinas palabras ) , έργο της ώριμης περιόδου του συγγραφέα (1920), είναι η τραγωδία της λαϊκής δυστυχίας με μορφή ιστορικής παρωδίας. Οι ήρωές του αγαπούν με την καρτερικότητα του απλοϊκού ανθρώπου. 

                        

                       

                                   



    Το τέλος του έργου, ένας ύμνος του ανθρώπου αυτεξούσιου, καταδεικνύει τη δύναμη της ψυχής, που αποτελεί θεμελιακή προϋπόθεση στην παντοδυναμία της ανθρώπινης βούλησης.





          




 
        Αν και συνήθως το έργο αυτό το κατατάσσουν στα εσπερπέντο, ο συγγραφέας το χαρακτηρίζει "τραγικωμωδία χωριού". 
     





Και τούτο, γιατί από τη μια μεριά διατηρεί όλο το τελετουργικό και το περιβάλλον της Βάρβαρης Κωμωδίας: Το χορό με τις γυναίκες που θρηνούν, τα καραβάνια των προσκυνητών, με τους ζητιάνους, τους γυρολόγους, τους απατεώνες, τους έξαλλους γεωργούς που πομπεύουν τη Μαρί Γκάιλα. 

          

  
                                                







  Διατηρεί κι' αυξάνει αυτούς τους τύπους του λαού, των προλήψεων, της πίστης, της απάτης, της βίας μέσα στο περιβάλλον της γης του Γαλίθια, όπου οι μυστηριακοί ίσκιοι των δέντρων σκέπουν το θάνατο, κι' όπου στους κάμπους και μέσα στο χρυσάφι των σταριών κρύβουν τον έρωτά τους τα ζευγάρια. 
πηγή ianos.gr/theika-logia-0191878.html#tab-description
    
   Ο Ραμόν ντελ Βάγιε-Ινκλάν γεννήθηκε στη Βιλανόβα ντε Αρόσα (Vilanova de Arosa) ή Βιγιανουέβα ντε Αρόσα (Villanueva de Arosa) της Γαλικίας στις 28 Οκτωβρίου του 1866. 



Ο Βάγιε-Ινκλάν ήταν φυσιογνωμία εκκεντρική ως άνθρωπος και ως λογοτέχνης. Είχε δημιουργήσει σκόπιμα γύρω από τον εαυτό του μιαν ιδιόρρυθμη εικόνα με μακριά μαλλιά και γενειάδα, μαύρο καπέλο και μακρύ μαύρο πανωφόρι, περπάτημα αριστοκράτη, διάγοντας ταυτόχρονα μποέμικη ζωή.



 Ήταν τακτικός θαμώνας στα φιλολογικά στέκια της
Μαδρίτης, όπως στο διάσημο Καφέ Χιχόν (Café Gijon) ή τη Σοκολατερία Σαν Χινές (Chocolatería San Ginés), όπου διακήρυττε υπεροπτικά τις λογοτεχνικές προτιμήσεις του, απολαμβάνοντας ζεστή  σοκολάτα και σπανιόλικους λουκουμάδες, τα «τσούρρος» (churros).


    Η ζωή του ήταν μια συνεχής αναζήτηση της περιπέτειας: ταξίδι στο Μεξικό προς αναζήτηση καλύτερης τύχης (1892), επίσκεψη στην Αργεντινή ως ηθοποιός με έναν περιοδεύοντα θίασο, ανταποκριτής στο γαλλικό μέτωπο κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου (1916), διευθυντής της Ακαδημίας Καλών Τεχνών στη Ρώμη κλπ. Στον τομέα της πολιτικής, υπήρξε στρατευμένος δημοκράτης και αγωνιστής κατά της δικτατορίας του Πρίμο ντε Ριβέρα.
Ο Βάγιε-Ινκλάν πέθανε στο Σαντιάγο ντε Κομποστέλα (Santiago de Compostela) στις 5 Ιανουαρίου του 1936.
 
 πηγή /www.timesnews.gr/%CF%81%CE%B1%CE%BC%CF%8C%CE%BD-%CE%BC%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BB-%CE%B2%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%B5-%CE%B9%CE%BD%CE%BA%CE%BB%CE%AC%CE%BD-%CE%BF-%CE%BA%CE%BF%CF%81%CF%85%CF%86%CE%B1/ 



Παίζουν:
Κορίνα   Αγγελίδου
Παρασκευή Αρχοντούλη
Κωνσταντίνος Γοργολίτσας
Βασίλης   Καλλίας
Σμαράγδα Κρητικοπούλου
Φιλλιώ    Κυριακάτη
Τάσος     Λαδόπουλος
Αριστόδημος Λάσκαρης
Χριστίνα  Μπακλέ
Δάφνη     Μπικουβαράκη
Αργύρης  Μπιχάκης
Δώρα      Παπατζέλου
Φύλλια   Πολίτη
Γιάννης   Χατζαράκης
Συντονισμός :  Στ. Καλφόπουλος, επιμέλεια-κοστούμια:  Χρ. Τσιγκαλίδα

  Το έργο ανέβηκε για πρώτη φορά από το Τεχνουργείο την περίοδο 2005-06.