ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ 2015 2016

My mother said I never should 5ο τμήμα ενηλίκων Πέμπτη 16 Παρασκευή 17 ώρα 9μμ

    My mother said I never should της Σαρλότ Κίτλι   
   Ελληνικός τίτλος : Μη σκοτώνεις τη μαμά.  

Παίζουν:

    Γιολάντα  Αντώνογλου..………….Ρόζι

    Μαριλένα  Βασιλάκη…….………Τζάκι

    Ειρήνη Δανιήλ…………….…………Τζάκι

   Φύλια Πολίτη……..….…..Μάργκαρετ

   Άννα Σιώμου……………………...Ντόρις

   Γιούλη Τόλκα…..............Μάργκαρετ

   Παναγιώτα Τυρμακίδου..…….…Ρόζι

   Ελένη Χασάνη……………..……..Ντόρις

   Μετάφραση Έφη Σταμούλη

  Συντονισμός επιμέλεια Στ. Καλφόπουλος Χρ. Τσιγκαλίδα

Η Κίτλι έγραψε αυτό το έργο για τις σχέσεις μαμάδων και θυγατέρων το 1985. Παρά το νεαρό της ηλικίας της (ήταν μόνο 25 χρόνων) είχε ήδη γνωρίσει καλά το θέατρο δουλεύοντας ως ηθοποιός και σκηνοθέτης – και για ένα διάστημα και ως κριτικός θεατρικών παραστάσεων. 

      Ίσως έτσι εξηγείται η αρτιότητα της γραφής της, παρά τη σύνθετη δομή που υιοθετεί. Το Σκοτώνουμε τη μαμά; διατρέχει τα εξήντα τελευταία χρόνια του 20ού αι. μέσα από τις ιστορίες τεσσάρων γυναικών (γιαγιά, μητέρα, κόρη, εγγονή). 

Η μετ’ εμποδίων σχέση τους βεβαιώνει ότι, πέρα από τους γνωστούς εξωραϊσμούς, δεν υπάρχει πιο επικίνδυνη και μοιραία για την εξέλιξη του ανθρώπου σχέση, όσο αυτή της μητέρας με το παιδί της.

Τα προσωπικά όνειρα, οι φιλοδοξίες και οι προσδοκίες, οι ελλείψεις και οι διαψεύσεις συνθέτουν μία δηλητηριώδη ουσία που ακυρώνει την αγάπη της μητέρας προς την κόρη, και υποθηκεύει την ικανότητα του παιδιού να ζει σε αρμονία με τον εαυτό του και τους άλλους. 

  

Η Κίτλι κατορθώνει να δείξει αυτή την αέναη συναλλαγή μέσα από μικρές σκηνές, στις οποίες η διείσδυση του παρελθόντος στο παρόν της σκηνικής δράσης γίνεται με όρους ποιητικούς – η μη γραμμική εξέλιξη των επεισοδίων μοιάζει να ακολουθεί την αέναη ροή του συναισθήματος, ή την απείθαρχη λειτουργία της μνήμης.

Πηγή: lifo.gr

Το Μη σκοτώνεις τη μαμά είναι μια «μηχανή» που λειτουργεί με τους νόμους του παιδικού παιχνιδιού. Μια μεθοδικά κατασκευασμένη διαδικασία, που χρησιμοποιεί την πραγματικότητα σαν ένα αμείλικτο παιχνίδι, αφήνοντας χώρο σε μας να αναγνωρίσουμε, να θυμηθούμε και να αγγίξουμε, όλα αυτά που κάνουν τη ζωή να αξίζει. 

  

Γιατί με το να αντιπαραθέτει συνεχώς τα δεδομένα του χώρου και του χρόνου, ακυρώνει τη συσκευασία και το εφήμερο του πραγματικού, υποχρεώνοντάς το να αναχθεί στο ποιητικό του ισοδύναμο. Την αλήθεια. Και η αλήθεια είναι διαδικασία. Δεν περιγράφεται. Προκύπτει. Ανακαλύπτεται. Όπως όταν παίζεις το Solitaire.

Πηγή : http://www.piramatikiskini.gr/index.php/plays/details/mi-skotoneis-ti-mama/ 

  

Στην παράσταση, η μνήμη λειτουργεί σαν μια τράπουλα που αδιάκοπα ανακατεύεται, ανατρέποντας την χρονολογική παρουσίαση των σκηνών που συνθέτουν την ιστορία της οικογένειας. Το παρελθόν μπλέκεται με το παρόν, το όνειρο με την πραγματικότητα, το γέλιο με το κλάμα. Πολλά κόκκινα κουβάρια … πολλά κόκκινα νήματα, δεσμοί αίματος, τα κόκκινα νήματα της ζωής τους, που τις δένουν μεταξύ τους για πάντα.

Και η Γυναίκα, καλείται να “σκοτώσει” τις μαμάδες της προκειμένου να… μεγαλώσει. Για να γίνει με τη σειρά της, μαμά…Αν γίνει… Και το ερώτημα παραμένει πάντα ένα: Σκοτώνουμε την Μαμά;  
πηγή http://www.theaterinfo.gr/theatrenews/press/2007/0000/01/index.html

Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΓΗΡΑΙΑΣ ΚΥΡΙΑΣ Σάββατο 11 Κυριακή 12 ώρα 9μμ

    

Σε μια μικρή, φτωχή πόλη φτάνει η Κλαίρη Τσαχανασιάν, μια εκκεντρική, πάμπλουτη γριά, η οποία προσφέρεται να δώσει στους κατοίκους ένα τεράστιο ποσό υπό έναν όρο: να σκοτώσουν έναν συμπολίτη τους, τον Ιλ, ο οποίος στα 17 της χρόνια την άφησε μ' ένα παιδί στα χέρια και έγινε αιτία να διωχτεί επαίσχυντα από την πατρίδα της.
   Φεύγοντας όμως, είχε ορκιστεί να ξαναγυρίσει και να εκδικηθεί. Στην αρχή όλοι αρνούνται την προσφορά, αργότερα όμως το συμφέρον διαβρώνει την αρετή τους και η απληστία τούς μεταμορφώνει όλους σε άπληστους φονιάδες. Η 'Επίσκεψη' γίνεται μια τερατώδης αλληγορία της παντοδυναμίας του χρήματος, που διαφθείρει τις συνειδήσεις, ξεθεμελιώνει τις ηθικές αρχές, εκπορνεύει τα αισθήματα και δημιουργεί μια καινούρια παγκόσμια τάξη πραγμάτων.    
              πηγή http://www.ntng.gr/default.aspx?lang=el-GR&page=2&production=3619

       Τα αλληγορικά στοιχεία του έργου είναι έκδηλα με τους κεντρικούς χαρακτήρες της Κλαιρ και του Ίλ να συγκεντρώνουν τα κύρια αρνητικά χαρακτηριστικά, όχι μόνο των ανθρώπων μιας κωμόπολης, αλλά ολόκληρων εθνών.

    Γενικότερα, ο Ντύρρενματ αν και εμπλουτίζει το έργο με γκροτέσκο στοιχεία, τραγικά και κωμικά, παρόλα αυτά το στοιχείο του ρεαλισμού συνυπάρχει καθ' όλην τη διάρκεια του έργου. Η ιδιομορφία αυτή με ξένισε αρχικά, αλλά στη συνέχεια αντιλήφθηκα ότι γίνεται σκοπίμως.

     Πολύ απλά γιατί είναι μια σύγχρονη τραγωδία εφάμιλλη με τις αρχαίες, που βασίζεται όμως σε εικόνες και καταστάσεις, που είναι ακόμα νωπές στη μνήμη μας, όπως αυτή του 2ου παγκοσμίου πολέμου.                  πηγή http://www.theatromania.gr/kritiki-gia-tin-parastasi-i-episkepsi-tis-gireas-kirias/

       Ο συγγραφέας Φρήντριχ Ντύρενματ παρατηρεί, ανατέμνει και επικρίνει τις ηθικές νοοτροπίες και τα ιδανικά της Ευρώπης. 
     Οι άνθρωποι είναι επιρρεπείς στη διαφθορά, μπορούν να αγοράσουν και να πουλήσουν τα πάντα αλλά και να γίνουν συνένοχοι στο πιο ειδεχθές έγκλημα χωρίς τύψεις κρυμμένοι πίσω από τον μανδύα μιας ετεροχρονισμένης ψευτοδικαιοσύνης.  Οι κάτοικοι του Γκύλλεν στην πραγματικότητα δεν είναι κακοί. Είναι απλώς πεζοί και παπαγαλίζουν αξίες που επιπλέουν στην επιφάνεια χωρίς ποτέ να ριζώνουν μέσα τους σε βάθος.

      Αρκεί η ανάγκη για επιβίωση και καλοπέραση για να πειστούν ότι, τι πιο φυσιολογικό από την «τήρηση των νόμων» με αντάλλαγμα ένα πτώμα.
    Δεν παραλείπει ακόμη να καυτηριάσει τον παρεμβατικό ρόλο των media που αλλοιώνουν γεγονότα και καταστάσεις κατά βούληση μόνο και μόνο για να τραβήξουν ένα καλύτερο πλάνο, καθώς και να γελοιοποιήσει τον εκπρόσωπο του θείου λόγου.
πηγή http://www.culturenow.gr/38139/h-episkepsh-ths-ghraias-kyrias-aleksandros-koen-kritikh-theatroy

      
      Βαθιά επηρεασμένος από τις αρχαιοελληνικές τραγωδίες –και ειδικά από τη «Μήδεια» – ο Ντύρρενματ γράφει το 1955 μια μαύρη κωμωδία με σκοπό να διασκεδάσει τον θεατή. Βάζει στο μικροσκόπιο την Ευρώπη και ασκεί αυστηρή κριτική στις κοινωνικοπολιτικές της αξίες.    
    Στον ασταθή κόσμο του παρόντος, ο άνθρωπος παρουσιάζεται ικανός για την απόλυτη καταστροφή.
πηγή http://tospirto.net/theater/play/3792

Παίζουν
Κωνσταντίνος Γοργολίτσας
Ειρήνη Δανιήλ
Βασίλης Καλλίας  
Ροζάνα Κυλιντιρέα
Τάσος Λαδόπουλος
Νανά Μανούση
Τζένη Μάστορα
Άννα Σιώμου
Ελένη Τασσοπούλου
Χρύσα Χαζάπη
Ελένη Χασάνη

Συντονισμός:    Καλφόπουλος Στ.     επιμέλεια-κοστούμια:  Χ. Τσιγκαλίδα

φωτό Kostika Çollaku