Επιδίωξη του τμήματος των εφήβων είναι να αποτελέσει ένας τόπος έκφρασης κι εκτόνωσης
μ ιας ευαίσθητης και ιδιαίτερης ηλικίας , που καλείται σε προσδιορισμό της ταυτότητάς της σ’ ένα επικίνδυνα σύνθετο κοινωνικό τοπίο. Αξιοποιώντας ως εργαλεία την επαφή με την τέχνη του θεάτρου και της λογοτεχνίας πιστεύουμε στη δημιουργική, επιλεκτική επικοινωνία και στην οργανωμένη ενεργητική συμμετοχή.
Τα εφηβικά εργαστήρια του Τεχνουργείου έχουν στόχο:
- να αποτελέσουν ένα τόπο έκφρασης κι εκτόνωσης μιας ευαίσθητης και ιδιαίτερης ηλικίας , που καλείται σε προσδιορισμό της ταυτότητάς της σ’ ένα σύγχρονο και επικίνδυνα σύνθετο κοινωνικό τοπίο.
- να φέρουν σε επαφή τους εφήβους με το γλωσσικό πλούτο επιλεγμένων και προσαρμοσμένων στην ηλικία τους κειμένων
- να κατοχυρώσουν ένα εποικοδομητικό επίπεδο επικοινωνίας
- να προσεγγίσουν την τέχνη όχι με τη διάσταση του καταναλωτή αλλά με τη διάσταση του «εραστή « της τέχνης και του αυριανού μυημένου θεατή.
Ως τώρα έχουν παρουσιάσει τα παρακάτω έργα:
· 2003-04 ΑΜΛΕΤ εκδοχή 1 Διασκευή θεατρικών κειμένων
· 2004-05 ΑΜΛΕΤ εκδοχή 2 Διασκευή θεατρικών κειμένων
. 2005-06 Το τραγούδι του νεκρού αδερφού Παραλογή
. 2005-06 VITAM η ιστορία του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας σε διασκευή
θεατρικών κειμένων
.2006-07 Ματωμένος Γάμος Φρ. Λόρκα
.2008-09 Αντιγόνη Ζαν Ανούιγ
.2008-09 εν+πνέω Ποιητικά κείμενα
.2009-10 Μέλι και καρύδια σε κείμενα των. Τσέχωφ
.2009-10 Φράουλες και σαντιγί σε κείμενα Σέξπιρ
.2010-11 Εθνικότητά μου το χρώμα του ανέμου του Μ. Vizniek
Ακολουθούν αποσπάσματα από θεατρικά έργα του εφηβικού τμήματος:
Α Ν Τ Ι Γ Ο Ν Η
Ποια θα είναι η δική μου ευτυχία; Τι είδους ευτυχισμένη γυναίκα θα γίνει η μικρή Αντιγόνη; Τι είδους μικρότητες θα πρέπει να κάνει κι αυτή, μέρα με τη μέρα για να αποσπάσει με τα δόντια το μικρό κουρέλι της ευτυχίας που της ανήκει; Σε ποιον θα πρέπει να πει ψέματα, σε ποιον να χαμογελάσει, σε ποιον να πουληθεί; Πείτε μου. Ποιον θα πρέπει να αφήσει να πεθάνει κάνοντας πως δεν βλέπει; Όχι δεν θα πάψω. Θέλω να μάθω πώς θα κάνω για να γίνω ευτυχισμένη; Κι αμέσως, γιατί αμέσως πρέπει να διαλέξω. Λέτε πως είναι ωραία η ζωή. Θέλω να μάθω πώς θα κάνω για να ζήσω.
Ναι, αγαπώ τον Αίμωνα. Αγαπώ έναν Αίμωνα γερό και νέο, έναν Αίμωνα απαιτητικό και πιστόν, όπως εγώ. Αν πρόκειται όμως η ζωή σας, η ευτυχία σας να περάσουν από πάνω του και να τον αφανίσουν με τη φθορά τους, αν πρόκειται να μη
χλομιάζει πια ο Αίμων όταν εγώ χλομιάζω, αν πρόκειται να μη νομίζει πως πέθανα όταν αργώ πέντε λεφτά, αν πρόκειται να μη νιώθει ολομόναχος στον κόσμο και να μη με μισεί όταν γελάω χωρίς να ξέρει αυτός γιατί, αν πρόκειται να γίνει κοντά μου ο Κύριος Αίμων αν πρόκειται να μάθει να λέει ναι κι αυτός-τότε δεν τον αγαπώ πια τον Αίμωνα .
VITAM
Κλείνω τα μάτια και βλέπω το πρόσωπό σου κάτωχρο απ΄ την αιώνια προσμονή.
Τι σου οφείλω που δεν στο έχω δώσει; Εγώ ήμουν πάντα το έρμαιο των ματιών σου.
Το βλέμμα σου επάνω μου ποτέ ξανά.
Ψέματα ξέρεις- ψέματα σου είπα… δε γίνεται να μη σε ξαναδώ.
Αδύνατο να ταξιδέψω άλλο. Δε θα μπορούσα να μη σε ξαναδώ. Μη μ΄ εγκαταλείπεις.
Τα όνειρά μου πραγματοποιήθηκαν
Αν σου δοθεί αυτό που ονειρεύτηκες τιμωρείσαι.
Κοιμήσου τώρα, γιατί διστάζουνε τα θαύματα αλλιώς να γεννηθούνε.
………………………………………………...
Ι: Είσαι ένας εφιάλτης. Δεν πρόκειται να σταματήσει.
Ρ: Άγγιξέ με. Νίκησαν
Ι:Οι πιο πολλοί παραδίνονται
Ρ:Πες τους-πες τους
I:Όχι . Δεν ξέρω τι να τους πω. Κρυώνω.
Ρ: Πες τους- είσαι εδώ
Ι: Ήρθες για μένα; Να με τιμωρήσεις ή να με σώσεις ;
Ρ: Δεν έχει καμιά σημασία. Σ’ αγαπώ. Άγγιξέ με. Κρυώνω.
ΜΑΤΩΜΕΝΟΣ ΓΑΜΟΣ
Λεονάρδο Όχι. Τι γύρευα εγώ σε κείνες τις ερημιές;
Γ: Αυτό είπα κι εγώ. Μα τ’ άλογο ήταν σκασμένο, λουσμένο στον ιδρώτα.
Λ: Το δες εσύ;
Γυναίκα Όχι. Η μάνα μου.
Λεονάρδο Είναι με το παιδί;
Γυναίκα Ναι. Θέλεις λεμονάδα;
Λεονάρδο Με νερό παγωμένο.
Γυναίκα Δεν ήρθες να φας.
Λεονάρδο Ήμουν μ’ αυτούς που μετρούν το στάρι. Όλο και σε κρατάνε.
Γυναίκα Και το πληρώνουν καλά;
Λεονάρδο Όσο κάνει.
Γυναίκα Έχω ανάγκη ένα φουστάνι κι ένα σκούφο με φιόγκους…. το παιδί.
Λεονάρδο Πάω να το δω.
Γυναίκα Το νου σου κοιμάται.
Κορίτσι Ποιος ξεπατώνει τ’ άλογο στις πιλάλες; Είναι κάτω ξαπλωμένο, με τα μάτια βγαλμένα σα να ‘ρθε από την άκρη του κόσμου.
Λεονάρδο Εγώ.
Κορίτσι Συμπάθα με. Δικό σου είναι.
Γυναίκα Ήταν με αυτούς που μετρούν το στάρι.
Κορίτσι Για μένα ας σκάσει.
Γυναίκα Η λεμονάδα είναι κρύα;
Λεονάρδο Ναι
Γυναίκα Ξέρεις γυρεύουν σε γάμο την ξαδέρφη μου.
Λεονάρδο Πότε;
Γυναίκα Αύριο. Ο γάμος θα γίνει σε ένα μήνα. Θα ‘ρθουν θαρρώ να μας καλέσουν.
ΑΜΛΕΤ – ΣΥΝΤΑΓΗ 1
Α: Είμαι ο Άμλετ.
Αυτός που δάνεισε τον πόνο και την αγωνία
Αυτός που ονειρεύτηκε τη ζωή του μέσα σ’ ένα όνειρο.
Αυτός που κατάφερε να σας γλιτώσει από την υποχρέωση να τον αναζητάτε
Είμαι κρυμμένος καλά
από σας
που ψάχνετε
την αλήθεια των άλλων
την αλήθεια που χάσατε
την αλήθεια που εσείς θα μου δώσετε
Αφήστε με
Είμαι ο Άμλετ των τετρακοσίων ετών
κρεμάστηκα στο καρφί που είχε μείνει ελεύθερο
Έτσι μου έλεγαν
Είμαι το εγώ
Είχα
έναν κήπο.
Είχα
κατακτήσει τη ζωή μου.
Ήμουν αιώνιος ιδιοκτήτης της ξανακερδισμένης νιότης μου.
Ήμουν ένα παιδί χωρίς την ντροπή ή τη νοσταλγία αυτού που ήμουν.
Ναι, ο δικός μου παράδεισος.
Εκεί παρέμενα απελευθερωμένος πάνω από όλα από τη φρικτή ανάγκη να εξηγήσω μια διαφορετική πραγματικότητα.
Ακόμα μια φορά απόψε θα ξανακερδίσω
εδώ μπροστά σας
την ντροπή ή τη νοσταλγία αυτού που ήμουν
Δυο δεκάρες Μονάχα δυο δεκάρες! Περάστε να δείτε!
Η παράσταση σε λίγο αρχινά
Μονάχα δυο δεκάρες
Όσο τα κύμβαλα της μικρής μου ιστορίας θα ουρλιάζουν ακόμα
Κρυμμένος εδώ θα σας περιμένω
Δυο δεκάρες μονάχα! Περάστε κόσμε! Ελάτε να δείτε! Να ζει κανείς με τόση ασχήμια είναι αρκετή δοκιμασία.
Ή να μη ζει;
Ζωές δανεικές νοικιάστε για πάντα τον Άμλετ
Είμαι απόψε κοντά σας
Το φάντασμα Σσσσς
ακόμα τ’ ακούω
Όμως δεν έχει πια πρόσωπο
παρεκτός απ’ το δικό σας που δεν το
γνωρίζω...
