Aqua Pluf Παρασκευή 23 Σάββατο 24 Ιούνη ώρα 9μμ

 Βασισμένο στα κείμενα DEBRAYAGE (Ντεμπραγιάζ) του Ρεμί Ντε Βος και στο κείμενο Όροι Συμβολαίου « Contractions” του Μάικ Μπάρτλετ

                      

                                                                     Λίγα λόγια για τα έργα:
DEBRAYAGE:Η ανεργία, η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, η ξαφνική περιθωριοποίηση προσώπων και, βεβαίως, οι επιπτώσεις απ' όλα αυτά στις διαπροσωπικές και κοινωνικές σχέσεις, είναι σε γενικές γραμμές οι βασικοί άξονες που συγκροτούν το παζλ των ανώνυμων χαρακτήρων του Ρεμί Ντε Βος. 

                                                        

                                     

Μικρές αυτοτελείς ιστορίες  με πικρό χιούμορ την αποκοπή του ατόμου από κεκτημένα και σταθερές αξίες: ένα σκοτεινό σύννεφο απλώνεται σε όλη την Ευρώπη.

                            

Οι ήρωες μπορεί να είναι Γάλλοι, Έλληνες, Ιταλοί, Ισπανοί, Ολλανδοί, ή και, γιατί όχι; Γερμανοί...

πηγήhttps://www.politeianet.gr/books/9789601703107-vos-remi-de-upsilon-biblia-aposumplexi-213017

Contractions: Στο γραφείο μιας πολυεθνικής εταιρίας δυο γυναίκες συνομιλούν. Διαπραγματεύονται τον όρο ενός συμβολαίου· εκείνον που απαγορεύει την ερωτική σχέση μεταξύ των υπαλλήλων. Είναι συνεργάτες, αυστηρά και μόνο συνεργάτες. Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που ο έρωτας έρχεται και ταράζει τα νερά; 

      Όταν δύο συνεργάτες έρχονται κοντά και αθετούν αυτόν τον όρο στο συμβόλαιό τους; 

Μπορεί κανείς σε μια σύμβαση να θέσει τις προϋποθέσεις οι οποίες τακτοποιούν υποχρεώσεις και δικαιώματα, ο έρωτας όμως είναι εκ φύσεως μια αχαλίνωτη δύναμη. 

     Είναι ο αστάθμητος παράγοντας αυτής της συνάρτησης. Δεν μπαίνει σε καλούπια. Δεν ελέγχεται.  Δε συμμορφώνεται. 

Κάτω από ένα πέπλο ευγένειας και καθωσπρεπισμού η διαπραγμάτευση γίνεται όλο και πιο σκληρή. 

Σε ένα δυστοπικό μέλλον, το οποίο ίσως να μην απέχει ιδιαίτερα από το παρόν,  μέσα σε ένα κλίμα ανταγωνισμού και φόβου που είθισται να καλλιεργούν οι πολυεθνικές στους εργαζομένους τους. 

Το βασικό κίνητρο το χρήμα και την ανέλιξη, ο κίνδυνος κρύβεται στις λεπτομέρειες, στα ψιλά γράμματα ενός συμβολαίου. 

Η εργασία γίνεται αναπόσπαστο κομμάτι της προσωπικότητας του ατόμου. Τι είναι διατεθειμένος να θυσιάσει κανείς στο βωμό της επαγγελματικής του καριέρας; Τα όρια μεταξύ συνειδητής επιλογής και χειραγώγησης θολώνουν.

Μπορεί τελικά ο άνθρωπος να αντισταθεί μέσα σ' αυτόν τον κυκεώνα όρων και κανόνων διατηρώντας ακέραιη την ταυτότητά του ή είναι καταδικασμένος να χάσει τον εαυτό του μέσα σ' αυτό το καφκικό περιβάλλον;

πηγήhttps://paspartou.gr/nikos-prassos/contractions-oroi-symbolaioy

Ο “εργασιακός μεσαίωνας” είχε λιγότερες ώρες εργασίας και περισσότερες αργίες από όσες έχουμε εμείς.

     Τα εργασιακά δικαιώματα, που έχουν με αγώνες δεκαετιών κερδηθεί, αποδομούνται και ισοπεδώνονται. Το νομοσχέδιο αυτό είναι εύκολα κατανοητό ότι αποτελεί έναν εργασιακό οδοστρωτήρα. Γυρίζει τις εργασιακές σχέσεις στον 19ο αιώνα. Τότε που οι εργαζόμενοι εργάζονταν ήλιο με ήλιο, χωρίς δικαιώματα, χωρίς αξιοπρεπείς αμοιβές και ανθρώπινους όρους εργασίας.

   

 Είναι σαφές ότι επιδιώκουν να επιβάλουν αντεργατικές διατάξεις, να νομιμοποιήσουν συνθήκες εργασιακής ζούγκλας. Προσπαθούν να επιβάλουν διατάξεις που ισοπεδώνουν όχι μόνο την εργασία, αλλά ολόκληρη την κοινωνία. 

Επιβάλλουν την κατάργηση του οκταώρου, τις φτηνές ή απλήρωτες υπερωρίες, τις ατομικές συμβάσεις εργασίας, τις μικρότερες αμοιβές, τις ανεξέλεγκτες απολύσεις, τον υπέρμετρο περιορισμό της συλλογικής δράσης των εργατικών σωματείων, ακόμα και της κήρυξης των απεργιών, τη διεύρυνση των κλάδων που επιτρέπεται να εργάζονται και την Κυριακή.

     Ο κόσμος τείνει να γίνει μια εταιρεία  σαν την   AQUA PLUF

     

Μπαράζ μετατροπών σε ατομικές των συμβάσεων των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα, ενόψει των σχεδιαζόμενων αλλαγών στα εργασιακά και τη αύξησης του κατώτατου μισθού, καταγράφουν οι υπηρεσίες του υπουργείου Εργασίας αλλά και της ΓΣΕΕ. 

     

Υπό την απειλή της απόλυσης και τον εφιάλτη της ανεργίας καλούνται εκβιαστικά οι εργαζόμενοί να αποδεχθούν ατομικές συμβάσεις μετατροπής βασικών όρων τη εργασιακής σχέσης, όπως περικοπή ωρών εργασίας με ανάλογη ή μεγαλύτερη περικοπή αποδοχών.

       Εργασιακός μεσαίωνας και επίσημα - Πρώτοι Πανευρωπαϊκά σε υπερωρίες οι Έλληνες!

       Το 12,6% των εργαζομένων στη χώρα μας δουλεύει παραπάνω ώρες από ό,τι πρέπει, με τον Ευρωπαϊκό μέσο όρο να κυμαίνεται μόλις στο 7%.      Στη χώρα μας, το 12,6% των ανθρώπων που εργάζονται φαίνεται πως κάνουν υπερωρίες στη δουλειά τους, ενώ πίσω μας ακολουθεί η Κύπρος και η Γαλλία με ποσοστό 10,2%. 

  

      

    Φυσικά οι παραπάνω αριθμοί είναι πολύ υψηλότεροι από τον Ευρωπαϊκό μέσο όρο, ο οποίος κυμαίνεται μόλις στο 7%, με το χαμηλότερο ποσοστό να τον κατέχουν η Λιθουανία με τη Βουλγαρία, στις οποίες οι εργαζόμενοι που κάνουν υπερωρίες είναι στο 1%. 

πηγή https://www.2020mag.gr/themata/6763-ergasiakos-mesaionas-kai-episima-protoi-panevropaika-se-yperories-oi-ellines

                       

                                             

Π α ί ζ ο υ ν   με αλφαβητική σειρά

Μαρία Βαμβακίδου

Μάνος Δούρας

Κέλλυ Ζδραβικλή

Βάγια Θώμου

Σταύρος Κατιρτζίδης

Μάιρα Κορωνίδου

Νάνσυ Μισχοπούλου

Ελένη Μόσχου

Εύη Πολύζου

Ορέστης Τσιτούρας

Γιάννης Χαντζής

Συντονισμός σκηνική επιμέλεια:

Καλφόπουλος Στ.    Χ. Τσιγκαλίδα