ΘΕΑΤΡΙΚΑ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΣΤΟ ΤΕΧΝΟΥΡΓΕΙΟ

ΘΕΑΤΡΙΚΑ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΣΤΟ ΤΕΧΝΟΥΡΓΕΙΟ

   Το Τεχνουργείο έχει αρχίσει από το 2003 κύκλους θεατρικών εργαστηρίων. Κάθε κύκλος προσεγγίζει διαφορετικό θεατρικό άξονα και λειτουργεί ...

Δευτέρα 16 Μαρτίου 2009

ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΑΜΕΑ

ΕΠΕΙΔΗ ΟΙ ΦΩΝΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΠΑΧΙΑ ΛΟΓΙΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗ.....

.... Το θεατρικό εργαστήρι του Τεχνουργείου(Αγ. Δημητρίου 121) του τμήματος ΑΜΕΑ και μη... παρουσιάζει στις 11 &12 Απρίλη στις 9μμ το έργο
Σ Τ Α Γ Ο Ν Ε Σ
σε κείμενα της ομάδος και αποσπάσματα από την ΨΕΥΤΡΑ του Κοκτώ.
Θέμα οι ανθρώπινες σχέσεις και ο ανεκπλήρωτος έρωτας.
Το εργαστήρι των ΑΜΕΑ έχει ως τώρα παρουσιάσει τα έργα ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΦΩΝΗ του Κοκτώ ,ΑΡΚΟΥΔΑ του Τσέχωφ και ΕΚΚΡΕΜΕΣ σε
κείμενα της ομάδας δράσης.

«Το όνομα μου είναι Χάρυ ….» ψιθυρίζει ο συγγραφέας στις φωνές του μυαλού του, έπειτα εκφράζει την επιθυμία να γράψει. Και τότε τα πλήκτρα της γραφομηχανής χτυπούν και το μυαλό του γεννά εικόνες, που έχουν σάρκα και οστά.
«.....Μια φορά και έναν καιρό ζούσαν τέσσερις γυναίκες σε ένα μικρό σπίτι κοντά στη θάλασσα. Τους άρεσε να την κοιτάζουν πότε πότε από το παράθυρο. Η πρώτη έλεγε «η θάλασσα που μου αντιστέκεται φυλάει το κλειδί μου στον βυθό αυτού που πάντα ρέει.» Η δεύτερη «Η θάλασσα μου αντιστέκεται με ατέρμονες μεταμορφώσεις ψέματος» η τρίτη «την κοιτάζω από το παράθυρο μου και όλο φεύγει « και η τελευταία δεν έβγαζε τσιμουδιά.
Την κοιτούσαν επί ώρες και νοσταλγούσαν το παρελθόν. Εκείνο που κάποτε υπήρξε, μέσα τους, θάλασσα, φυλακισμένο τώρα σε τούτο το χάρτινο, ψεύτικο κορμί σε τούτο το χάρτινο ψεύτικο σπίτι…..»


ΠΑΙΖΟΥΝ: Λαζού Τατιάνα Ραγκάτση Στέλλα
Γηρούκη Μαρία Φωτειάδου Γίτσα
Κεβρεκίδου Μαρία Βουτσάς Νίκος
Πανάδης Μιχάλης


Επιμέλεια σκηνοθεσίας: Κωστελίδου Ζηνοβία

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΜΙΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΤΙΣ ΠΡΟΒΕΣ ΕΧΩ ΔΕΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΑΝΥΠΟΜΟΝΩ ΝΑ ΔΩ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΟΛΟΚΛΗΡΗ...ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΤΑΛΑΝΤΟΥΧΑ... ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΠΡΟΒΕΣ, ΠΟΛΛΕΣ ΕΙΠΑ ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΕΠΑΙΖΑ ΚΙ ΕΓΩ ΤΟΣΟ ΩΡΑΙΑ... ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ ΜΟΥ ΟΙ ΜΑΡΙΕΣ ΚΑΙ Η ΓΙΤΣΑ...ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΠΑΙΔΙΑ!!! ΕΠΙΣΗΣ Η ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ ΑΨΟΓΗ...ΖΗΝΑ ΚΩΣΤΕΛΙΔΟΥ ΤΑ ΛΕΕΙ ΟΛΑ!!! ΤΕΛΟΣ, ΣΚΑΤΑ ΣΚΑΤΑ ΣΚΑΤΑ!!!

Ανώνυμος είπε...

ΕΝΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ "ΣΤΑΓΟΝΕΣ"

Η ζωή έχει μια γεύση γλυκόξινη. Κάποιες φορές δυσκολεύεσαι να την καταπιείς αλλά μετά την απολαμβάνεις.. είναι σαν το μονοπάτι που το ακολουθείς χωρίς να ξέρεις που θα σε βγάλει.. Στην πορεία βρίσκεις δρομάκια, άλλα σκοτεινά άλλα φωτεινά, άλλα κακοτράχαλα αλλά ευθείες. Κι όμως δεν σταματάς πουθενά!! Πέφτεις, χτυπάς , πονάς, ματώνεις αλλά συνεχίζεις να περπατάς. Συνεχίζεις ακάθεκτος να φτάσεις στην άλλη άκρη λες και σε κυνηγάει κανείς.. Συμπέρασμα; χάνεις το σήμερα ψάχνοντας το αύριο.. και ξεχνάς.. δεν απολαμβάνεις, δεν χαίρεσαι την κάθε στιγμή

Ανώνυμος είπε...

« … Η ελπίδα είναι ένας δυνατός άνεμος που σαρώνει την απόγνωση… Οι δυνάμεις που κουβαλάμε μέσα μας, οι δυνάμεις που μπορούν να μας εξευγενίσουν είναι τεράστιες… πρέπει να σαρκώνουμε την αγάπη και όχι τα λόγια της καταστροφής και του χάους… Ζω σημαίνει: Να βρίσκομαι με χαρά μες στον κόσμο. Σημαίνει να αποζητώ τούτη τη χαρά, να την διατηρώ. Να αρνιέμαι να αφήσω να με πλημμυρίσουν τα γκρίζα αγριόχορτα της θλίψης. Ζω σημαίνει: Αναλαμβάνω. Ζω σημαίνει: είμαι ο εαυτός μου. Σημαίνει αντιστέκομαι. Σημαίνει αγαπώ , αποδέχομαι και αρνιέμαι. Ζω σημαίνει .. απλά δημιουργώ… ».

Καλή επιτυχία στην παράσταση σας!

Ανώνυμος είπε...

Ακομα και σε εναν χωρο αγνωστο, το Βαφοπουλειο, χωρις να χουν κανει πολλες προβες, στην πραγματικοτητα εχοντας κανει μια προβα, τα παιδια εδωσαν τον καλυτερο τους εαυτο και καταχειροκροτηθηκαν!!!! Και αυτη η παρασταση ειχε να δωσει σε ολους μας πολλα!!! Επίσης όλα τα μέλη της ομαδας του Τεχνουργειου ήταν εκει για να συμπαρασταθει και να εμψυχωσει τα παιδια!! Μπραβο σε ολους σας! Μ.Α.