ΝΥΧΤΕΡΙΔΕΣ της Λ. Κιτσοπούλου 4ο τμήμα ενηλίκων Σάββατο 28 Κυριακή 29 Απρίλη ώρα 9μμ

   Μια μάνα σκύβει απελπισμένη πάνω από τη λεκάνη της τουαλέτας. Ένας μεσήλικας είναι πεσμένος κάτω, εδώ και ώρες.
 Ένας νεαρός περπατάει μέσα στο κρύο με τα χέρια χωμένα στις τσέπες του. Ένας πατέρας κλαίει τηγανίζοντας πατάτες. Μια Γιούλα έχει τυλίξει το καλώδιο του τηλεφώνου γύρω από το λαιμό της.   Η οικογένεια κάθεται αγαπημένη στο τραπέζι και τρώει κατσικάκι του φούρνου• ή μήπως τρώει τα μέλη της;
    Οι ήρωες του βιβλίου παλεύουν απεγνωσμένα να υποτάξουν τα σκοτεινά και βίαια ένστικτά τους, αλλά αυτά είναι τελικά που θα τους σπρώξουν στο επόμενο βήμα, άλλοτε λυτρωτικό, άλλοτε καταστροφικό, πάντα όμως αναγκαίο και αναπόφευκτο.

  

Οι άνθρωποι και οι κάθε είδους σχέσεις τους συνήθως κινούνται και εκδιπλώνονται στα πεδία της λογικής και των κοινά αποδεκτών, προσωπικών και κοινωνικών, συμπεριφορών. Συχνά- πυκνά όμως, κάτω από την ήρεμη επιφάνεια της κανονικότητας κοχλάζουν άγρια ένστικτα, ανομολόγητα πάθη και ένοχα μυστικά, εκδηλώνονται έντονες ψυχικές διαταραχές και διάφορες ακραίες πρακτικές και εκτυλίσσεται μια άλλη, σκοτεινή και απωθημένη πλευρά της ζωής.

   Σ αυτή την άβυσσο της ανθρώπινης ύπαρξης καταδύεται η Λένα Κιτσοπούλου με το πρώτο της βιβλίο , τη συλλογή διηγημάτων «Νυχτερίδες».

 

 Στις αφηγήσεις της κυριαρχεί και αποδίδεται αρκετά πειστικά η ζοφερή ατμόσφαιρα της προσωπικής, ψυχολογικής και κοινωνικής δυσανεξίας.

 Οι συνήθως μικροαστοί, αλλά και περιθωριακοί μερικές φορές, ήρωές της, βιώνουν επώδυνα τους εσωτερικούς τους διχασμούς, βρίσκονται συχνά σε δυσαρμονία με το πολλαπλό εξωτερικό περιβάλλον τους και συντελούν στην ολέθρια έκβαση αυτών των συγκρούσεων.

 Έτσι, στο πρώτο κιόλας αφήγημα, το «Ο γιος μου ο γύφτος», μια ναρκομανής παρακολουθεί από απόσταση το εγκαταλελειμμένο από την ίδια σε κάποιους Τσιγγάνους παιδί της να καταρρέει κοινωνικά και σωματικά χωρίς να μπορεί να αντιδράσει. Μια δεκατριάχρονη κοπέλα στο διήγημα «Νυχτερίδες», το οποίο δίνει και τον τίτλο στη συλλογή, αφήνει την παιδική αθωότητα και γνωρίζει τον έρωτα και τις ναρκωτικές ουσίες. Στο «Αθήνα, εννέα Δεκεμβρίου», ένας παντρεμένος προσπαθεί σ ένα εστιατόριο να βρει το θάρρος να πει στη γυναίκα του ότι θα φύγει την επόμενη μέρα στην Αμερική με μιαν άλλη, μέχρις ότου διαπιστώνει τη ματαίωση των σχεδίων του από ένα δικό του λάθος και την αναχώρηση της ερωμένης του χωρίς αυτόν. Ως ξαφνική και βίαιη απώλεια διαπραγματεύεται ξανά το θάνατο το διήγημα «Πάει» και καταγράφει το γνήσιο πόνο απέναντι στα λίγο-πολύ τυπικά που τον συνοδεύουν.


   Η γεννημένη το 1971 και ηθοποιός στο επάγγελμα Λένα Κιτσοπούλου στο πρώτο της βιβλίο επιλέγει μια σκληρή, βίαιη και νοσηρή θεματική ενότητα, την οποία και διαπραγματεύεται αρκετά ικανοποιητικά, χωρίς μάλιστα να ξεπέσει σ ένα είδος «λογοτεχνικού» reality.
    Μένει να δούμε βέβαια στο μέλλον αν η μυθοπλαστική της οπτική θα παραμείνει σκοτεινή ή θα γίνει λίγο πιο φωτεινή.

πηγή ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΑΚΩΤΙΑΣ  protoporia.gr/nychterides-p-281990.html

Παίζουν 

Κορίνα  Αγγελίδου

Κασσιανή Ζαφειρούλη

Μαίρη Καραμαούνα

Ελευθερία Κασιμίδου

Θάνος Μηλιός

Ευαγγελία Τικούδη

Σταυρούλα Παπαδοπούλου

Συντονισμός επιμέλεια  Στ Καλφόπουλος  Χρ. Τσιγκαλίδα

ΚΑΛΟΓΡΙΕΣ 1ο τμήμα ενηλίκων Σάββατο 14 Κυριακή 15 Απρίλη ώρα 9μμ

Τρεις καλόγριες αν και εγκλωβισμένες στο μοναστήρι κατά την περίοδο της εξέγερσης των σκλάβων στην Αϊτή περίπου το 1791 αποτελούν τη σανίδα σωτηρίας ,τη δίοδο διαφυγής με βάρκα από το νησί για τους πλούσιους λευκούς αποίκους της Αϊτής. Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Οι καλόγριες με το αγγελικό παρουσιαστικό μήπως αποτελούν μια θανάσιμη παγίδα για όλους τους πανικόβλητους ευγενείς που προσπαθούν με κάθε τρόπο να γλιτώσουν;



  Το έργο παρουσιάζεται από ένα τμήμα του 1ου τμήματος ενηλίκων του Τεχνουργείου.


Παίζουν:

Κατερίνα Ζβίγγου....  αδερφή Αγγέλα
Αναστασία Κεχαγιά...Ηγουμένη

Άννα Σιώμου..............αδερφή Ινές
Ελένη Χασάνη ...........Σινιόρα


Συντονισμός - επιμέλεια :  Στ. Καλφόπουλος
 Χρ. Τσιγκαλίδα

 



 
Ο Eduardo Manet (γεννημένος 19 Ιουνίου 1930) είναι ένας κουβανός συγγραφέας . Το έργο του έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από 20 γλώσσες.
      Γεννημένος στο Σαντιάγο της Κούβας , ο Μανέ ζούσε στο Παρίσι και την Ιταλία τη δεκαετία του 1950.

 
Το 1960 επέστρεψε στην Κούβα και έγινε διευθυντής του Εθνικού Δραματικού Συνόλου στο Κρατικό Εθνικό Θέατρο . Αφού ο Φιντέλ Κάστρο υποστήριξε τη σοβιετική εισβολή στην Τσεχοσλοβακία το 1968, ο Μανέτ επέστρεψε στο Παρίσι, όπου έζησε στη συνέχεια.

Έργα 
Les Nonnes , 1969. από τον Robert Baldick ως Οι καλόγριες , το 1970
Eux; ή La prize du pouvoir, 1971.
L'île du lézard vert: roman , 1992.
Rubeodie Cubaine: Ρωμαϊκή , 1996.
D'amour et d'exil: roman , 1999.
La sagesse du singe: roman , 2001.
Maestro !: roman , 2002.
Mes annees Κούβα , 2004.
Ma vie de Jésus: Roman , 2005.



Ευχαριστούμε το στούντιο Παράθλαση που πρωτοανέβασε το έργο για την ευγενική χορηγία της μετάφρασης της Μόνας Κιτσοπούλου.