ΥΠΗΡΕΤΗΣ ΔΥΟ ΑΦΕΝΤΑΔΩΝ Σάββατο 25 Κυριακή 26 Σεπτέμβρη

 Ο υπηρέτης Τρουφαλδίνο υπηρετεί δυο αφεντάδες. Είναι πονηρός και πολυμήχανος, γκαφατζής και συνάμα αναιδής. Τα θαλασσώνει και τα μπαλώνει, ενώ περιπλέκει τους πάντες και τα πάντα.

 Τελικά αποδεικνύεται αυτός αφέντης των αφεντάδων του αφού καταφέρνει να τους κοροϊδεύει και να πληρώνεται και από τους δύο. Τι γίνεται όμως όταν ο έρωτας τον επισκέπτεται;

   

  Το έργο του Κάρλο Γκολντόνι «Υπηρέτης δύο Αφεντάδων» είναι μια σάτιρα για τον έρωτα, το πάθος για ευτυχία, αλλά και την αγωνιώδη προσπάθεια για επιβίωση. Με όπλο το χιούμορ αλλά και με μια διεισδυτική κριτική ματιά στις συμπεριφορές των ηρώων του, ο Γκολντόνι αποκαλύπτει την ηθική παρακμή μιας κοινωνίας που στηρίζεται στην υποκρισία και την διαφθορά.

   

      Η περιπέτεια για την κατάκτηση του αντικείμενου του πόθου του αφέντη, συνυπάρχει με την περιπέτεια για τον κορεσμό της πείνας του υπηρέτη, που επιστρατεύει όλη του την τέχνη για να επιβιώσει σ’ έναν κόσμο που μόνο δημαγωγικά ενδιαφέρεται για την ικανοποίηση των αναγκών του. Οι απίθανες κωμικές συγκρούσεις, το ερωτικό πάθος, η κοινωνική κριτική και η ευρηματική δομή του, καθιστούν τον «Υπηρέτη δύο Αφεντάδων» ένα από τα αριστουργήματα του παγκόσμιου θεάτρου.

   

     Ένα άλλο στοιχείο που πρέπει να τονισθεί είναι ο δραματικός χαρακτήρας της κωμωδίας. Θα μπορούσε, αν δεν είχε happy end, να εξελιχθεί σε μια ερωτική τραγωδία, τύπου Ρωμαίος και Ιουλιέττα. Όπως ο «Οθέλλος» και το «Πολύ κακό για το τίποτα» παρουσιάζουν πολλά κοινά σημεία στην υπόθεσή τους κι όμως το ένα εκτυλίσσεται σε ένα φοβερό δράμα, ενώ το άλλο σε κωμωδία. Κωμωδία με έντονα τραγικά στοιχεία- στο βαθμό του θρίλερ- είναι και ο » Έμπορος της Βενετίας», με τον Εβραίο τοκογλύφο Σάιλοκ να μην είναι πολύ καλύτερος από τον Ιάγο. Για να μη μιλήσουμε για ένα από τα αρχέτυπα της υποκρισίας και του κακού, τον Ταρτούφο, επίσης κωμικό χαρακτήρα.

       Βλέπουμε λοιπόν ότι δραματικά στοιχεία εισρέουν μαζικά σε κωμικά έργα, όπως και κωμικά σε τραγωδίες. Συχνά το φινάλε προσδιορίζει το αν μία υπόθεση θα γίνει κωμωδία ή τραγωδία. Κατά τα άλλα, πολλές «κλασικές» πλέον κωμωδίες και τραγωδίες  μοιάζουν να μοιράζονται κοινά υλικά. Παράφορους έρωτες και πάθη που ξεπερνούν τις κανονικότητες της εποχής, παρεξηγήσεις είτε σκόπιμες- από κακόβουλους χαρακτήρες- είτε τυχαίες από τα μπλεξίματα ενός ανθρωπάκου σαν τον Τρουφαλντίνο.

                   

      Ο Τρουφαλντίνο ακολουθεί το κωμικό αρχέτυπο του πάμφτωχου αλητάκου της κωμωδίας, με τον οποίο μπορεί να ταυτισθεί το ευρύ κοινό, αλλά και του καρπαζοεισπράκτορα. Παρά το ξύλο που τρώει και τις πολλές ευθύνες που τον καταβάλλουν σωματικά, δεν πτοείται ιδιαίτερα. Σκληραγωγημένος από τις στερήσεις και με μόνο γνώμονα του την ανάγκη για επιβίωση μέσα σε μια δύσκολη πραγματικότητα, αποδεικνύεται ικανός να υπερκεράσει με την καπατσοσύνη του και την ελαφρότητά του όλες τις αντιξοότητες, αλλά και να κερδίσει την καρδιά της αγαπημένης του, μιας νόστιμης υπηρέτριας.

                             

                                          

ΠΑΙΖΟΥΝ (ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΑ)

ΣΟΦΙΑ ΓΡΙΒΑ

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΖΒΙΓΓΟΥ

ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΤΙΡΤΖΙΔΗΣ

ΕΥΑ ΚΟΝΤΟΓΕΩΡΓΙΟΥ

ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΛΟΓΓΙΝΙΔΟΥ 

ΑΝΝΑ ΜΑΡΙΑ ΣΑΡΑΠΤΣΗ

ΟΡΕΣΤΗΣ ΤΣΙΤΟΥΡΑΣ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΑΝΤΖΗΣ

ΧΑΡΙΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ

ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ 

ΣΤ.ΚΑΛΦΟΠΟΥΛΟΣ ΧΡ. ΤΣΙΓΚΑΛΙΔΑ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟ FIX IN ART ΓΙΑ ΤΗ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ ΤΟΥ ΤΟΣΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΒΕΣ ΟΣΟ ΚΑΙ  ΓΙΑ  ΤΙΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΜΑΣ